Nuwe Kinderverseboek
‘n Splinternuwe, pragtige kinderverseboek is sopas deur die samesteller, Riana Scheepers, in Port Elizabeth bekend gestel. By hierdie geleentheid meld Riana ‘n paar interessante feite oor kinders en poësie.
Ek haal haar kortliks aan:
Kinderpoësie is leer sonder pyn. Dit laat die kind onvlug uit die werklikheid en neem hom op ‘n fantasievlug van pure lekkerte. Terselftertyd verryk dit sy taalsisteme, woordeskat, spelling en idiome – om maar net ‘n paar te noem. Poësie is ‘n verrykte taalaanbod; tog steeds toeganklik. Buitendien laat kinderpoësie jou goed voel. Die ritme, metrum en rympatroon in ‘n gedig leer kinders om beter te onthou. So word bekende rympies uit die kindertyd dikwels in swaar tye as ‘n mantra herhaal omdat dit ‘n skakel is met ‘n geborge en veilige verlede.
Poësie stimuleer teruggetrokke kinders wat meegevoer raak deur die musiek en pret van poësie. Dit kalmeer ook hiper-aktiewe kinders omdat poësie volgens ‘n ordelike sisteem werk: die reëlmaat, metrum, ritme en rym bring ordening in ‘n baie besige gemoedjie. Poësie, wiskunde en musiek maak gebruik van dieselfde ordenende sisteme. Musiek en poësie help kinders daarom met wiskundige beginsels.
Verder is dit uiters interessant om die effek van poësie op getraumatiseerde kinders na te vors. Sielkundiges maak gebruik van refleksiologie en poësie om getraumatiseerde of gemolesteerde kinders voor te berei op berading en terapie. Die poësie neem hulle weg uit hul angstige hede, maak hulle kalm en laat hulle geborge voel.
Hierna neem die berader oor.
Die Verseboek is slim ingedeel in die volgende afdelings: Vir pikkies en peuters en bekkige kleuters; Vyf, ses, sewe, dis hoe ek lewe; en, Amper tien, dis hoe ek die wêreld sien. Hiermee sommer net ‘n lusmaker vir die pikkies:
Wynand
O wee, Wynand is twee!
Wynand wil, Wynand willie.
Wat hy kan sê,
wil Wynand hê.
Die hele wêreld
wat om hom lê,
is Wynand s’n, so whê!
Hy proe en sien
En ruik en skree,
Want o wee,
Wynand is twee…
– Susan van Zyl
Ouma met skop
My ouma kan nie hekel nie.
My ouma kan nie brei nie.
My ouma wil nooit ooit nie
In ‘n ouetehuis gaan bly nie.
Mense wat my ouma sien,
Is dikwels heel geskok.
Want my ouma kan kitaar speel…
En my ouma hou van rock!
– Jaco Jacobs
